Learning Platform Close

ការ​និទានរឿង​ដោយ​ប្រើប្រាស់​ទិន្នន័យ​ដោយ​អ្នកចូលរួម​វគ្គ​បណ្តុះបណ្តាល​ស្តី​ពី​ទស្សនី​យ​កម្ម​ទិន្នន័យ​

​ទិន្នន័យ​គឺជា​ធាតុ​ផ្សំ​ដ៏​សំខាន់​របស់​គ្រប់​ស្ថាប័ន​ និង​អ្នក​សារព័ត៌មាន​។​ ការ​ស្វែងរក​តម្លៃ​នៅ​ក្នុង​ទិន្នន័យ​ និង​ការ​ទំនាក់ទំនង​តម្លៃ​នោះ​ទៅ​កាន់​ទស្សនិកជន​គោលដៅ​របស់​អ្នក​ត្រូវការ​ពេលវេលា​។​ ការ​បង្ហាញ​តារាង​ដោយ​សាមញ្ញ​ជាមួយ​តួរលេខ​គឺ​មិន​គ្រប់គ្រាន់​សម្រាប់​ការ​បង្ហាញ​ពី​សារៈសំខាន់​នៃ​ទិន្នន័យ​នោះទេ​។​ ​យ៉ាងណា​ក៏​ដោយ​ នៅ​ពេល​ដែល​ទិន្នន័យ​ត្រូវ​បាន​បង្ហាញ​ក្នុង​ទម្រង់​ជា​សាច់​រឿង​ បុគ្គល​ម្នាក់ៗ​ទំនងជា​ពេញចិត្ត​ចំពោះ​សារៈសំខាន់​របស់​វា​ ហើយ​មានការ​ឆ្លើយ​តប​ទៅ​តាម​នោះ​ដែរ​។​ អ្វី​ដែល​ល្អ​នោះ​គឺថា​មនុស្ស​ចូល​ចិត្ត​អាន​រឿង​។​ ការ​និទានរឿង​គឺជា​ឧបករណ៍​ដ៏​ល្អ​សម្រាប់​ការ​អប់រំ​ ពន្យល់​ និង​មាន​ឥទ្ធិពល​លើ​ទស្សនិកជន​ ឬ​សកម្មភាព​ដែល​មាន​គោលបំណង​ជាក់លាក់​។​

នៅ​ថ្ងៃ​ទី​២០-២១​ និង​ ២៦​ ខែធ្នូ​ ឆ្នាំ​២០២២​ អង្គការ​ទិន្នន័យ​អំពី​ការ​អភិវឌ្ឍ​បាន​រៀបចំ​វគ្គ​បណ្តុះបណ្តាល​ស្តី​ពី​ “​ការ​ធ្វើ​ទស្សនី​យ​កម្ម​ទិន្នន័យ​ និង​ការ​និទានរឿង​ដោយ​ប្រើប្រាស់​ទិន្នន័យ​“​ ដើម្បី​ឱ្យ​អ្នកចូលរួម​ទទួល​បាន​នូវ​ការ​យល់​ដឹង​អំពី​ទិន្នន័យ​ជា​មូលដ្ឋាន​ និង​ជំនាញ​និទានរឿង​ដោយ​ប្រើប្រាស់​ទិន្នន័យ​។​ សិក្ខាកាម​បាន​សិក្សា​អំពី​គោលការណ៍​នៃ​ទិន្នន័យ​ ក៏​ដូច​ជា​ការ​ប្រើប្រាស់​ទិន្នន័យ​សម្រាប់​ការ​ផលិត​ទស្សនី​យ​កម្ម​ទិន្នន័យ​ និង​ការ​និទានរឿង​ខ្លី​។​ ទោះបីជា​យើង​មាន​ពេល​ខ្លី​ក៏​ដោយ​ សិក្ខាកាម​របស់​យើង​អាច​បង្កើត​ទស្សនី​យ​កម្ម​ទិន្នន័យ​ ហើយ​បញ្ចូល​វា​ទៅ​ក្នុង​សាច់​រឿង​ដែល​អាច​បង្ហាញ​ពី​ទិន្នន័យ​បាន​។​

ចំណាំ​៖​ សាច់​រឿង​ដែល​បាន​បង្ហាញ​នេះ​ មិន​មានការ​ត្រួតពិនិត្យ​ឱ្យ​បាន​ជាក់លាក់​នោះ​ទេ​។​ សាច់​រឿង​ទាំងនេះ​គ្រាន់តែ​ជា​ផ្នែក​មួយ​នៃ​លំ​ហាត់​អនុវត្ត​របស់​សិក្ខាកាម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ​។​

សាច់រឿងទី១៖ តំបន់​សេដ្ឋកិច្ច​ពិសេស​នៅ​កម្ពុជា​

សិក្ខាកាម​បាន​បង្កើត​សាច់​រឿងដោយប្រើប្រាស់ទស្សនីយកម្មទិន្នន័យ​ដែល​មានឈ្មោះ​ថា​ “​តំបន់​សេដ្ឋកិច្ច​ពិសេស​ភាគច្រើន​របស់​កម្ពុជា​មិន​បង្ហាញ​ពី​ចំនួន​ក្រុមហ៊ុន​ជាក់លាក់​ទេ​”​។​ តំបន់​សេដ្ឋកិច្ច​ពិសេស​នៅ​កម្ពុជា​មិន​បង្ហាញ​ពី​ចំនួន​ក្រុមហ៊ុន​ជាក់លាក់​ទេ​ នេះ​បង្ហាញ​ថា​ពួក​គេ​ស្ថិត​ក្នុង​ដំណាក់កាល​រៀបចំ​ផែនការ​ និង​មិន​ទាន់​ដំណើរការ​នៅឡើយ​។​ វា​មាន​សារៈសំខាន់​ណាស់​ក្នុង​ការ​ចាត់វិធានការ​បន្ថែម​ទៀត​ និង​បំពេញ​គម្រោង​ទាំងនោះ​ជាមួយនឹង​ដើមទុន​វិនិយោគ​ខ្ពស់​ដែល​អាច​ធ្វើ​តាម​តំបន់​។​ យោងតាមទិន្នន័យ តំបន់​សេដ្ឋកិច្ច​ដ៏​មាន​សក្ដានុពល​របស់​កម្ពុជា​គឺស្ថិតនៅ​ រាជធានីភ្នំពេញ​ កណ្តាល​ ព្រះ​សីហ​នុ​ ស្វាយ​រៀង​ និង​កោះកុង​។​

សាច់រឿងទី២​៖ ​ទំនប់​វារី​អគ្គិសនី​នៅ​ដង​ទន្លេ​មេគង្គ​ និង​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ថាម​ពល​ក្នុង​តំបន់​

សេរីនៃទស្សនី​យ​កម្ម​ទិន្នន័យ​ត្រូវ​បាន​ប្រើ​ដើម្បី​បង្ហាញ​ពី​ “​ចំនួន​នៅ​ពីក្រោយ​ទំនប់​វា​រី​អគ្គិសនី​មេគង្គ​”​។​ កម្ពុជា​ ថៃ​ ឡាវ​ មី​យ៉ា​ន់​ម៉ា​ និង​វៀតណាម​សុទ្ធតែ​មាន​គោលបំណង​ដូច​គ្នា​ គឺ​ពួក​គេ​ចង់​សាងសង់​ទំនប់​វា​រី​អគ្គិសនី​។​ នៅ​ពេល​ដែល​ការ​ប្រើប្រាស់​ថាមពល​ក្នុង​តំបន់​ និង​ពិភពលោក​ និង​ការ​ព្រួយបារម្ភ​អំពី​ការ​ប្រែប្រួល​អាកាសធាតុ​មានការ​កើនឡើង​ ដំណោះស្រាយ​មួយ​អាច​ជួយ​ដោះស្រាយ​បញ្ហា​ទាំង​ពីរ​ក្នុង​ពេល​តែ​មួយ​គឺ​ ការ​កសាង​ទំនប់​វា​រី​អគ្គី​ស​នី​នៅ​ក្នុង​តំបន់​មេគង្គ​។​ វៀតណាម​គឺជា​ប្រទេស​នាំមុខ​គេ​លើ​ការ​ប្រើប្រាស់​ថាមពល​ ជាមួយនឹង​ចំនួន​កើន​ឡើងជា​លំដាប់​រហូត​ដល់​ឆ្នាំ​២០២០​។​ រឿង​មួយ​ដែល​ជាក់លាក់​នោះ​គឺ​ ការ​ប្រើប្រាស់​អគ្គិសនី​កំពុង​កើនឡើង​នៅ​គ្រប់​ប្រទេស​ទាំងអស់​ ហើយ​មិន​មាន​សញ្ញា​នៃ​ការ​ថមថយ​ឡើយ​។​ គម្រោង​ទំនប់​វា​រី​អគ្គិសនី​មួយ​ចំនួន​ត្រូវ​បាន​គេ​គ្រោងទុក​នៅ​ទូ​ទាំង​ប្រទេស​មេគង្គ​ទាំង​៥។​ ប្រទេស​មី​យ៉ា​ន់​ម៉ា​ មាន​គម្រោង​ថាមពលវារីអគ្គីសនី​ច្រើន​ជាងគេ​ ដែល​មាន​សមត្ថភាព​សរុប​រហូតដល់ ៦១.៤១២,១​ មេ​ហ្គា​វ៉ា​ត់​។​ គម្រោង​ភាគច្រើន​នៅ​តែ​ស្ថិត​ក្នុង​ដំណាក់កាល​ធ្វើ​ផែនការ​ ទោះបីជា​ប្រទេស​វៀតណាម​មាន​អត្រា​ប្រតិបត្តិការ​គម្រោង​វា​រី​អគ្គិសនី​ខ្ពស់​បំផុត​ក៏​ដោយ​។​ អនាគត​នៃ​ថាមពល​កកើត​ឡើង​វិញ​គឺ​ភ្លឺស្វាង​ ប៉ុន្តែ​អ្នកខ្លះ​ប្រកែក​ថា​វា​ចំណាយពេល​យូរ​ពេក​ហើយ​។​

សាច់រឿងទី៣​​៖ ​ទីតាំង​ស្ថានីយ​​​វារី​អគ្គិសនី​ដ៏មាន​សក្តានុពល​​នៅ​​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​​

សិក្ខាកាម​របស់​យើង​ក៏​បាន​ប្រើប្រាស់​ទិន្នន័យ​ទំនប់​វា​រី​អគ្គិសនី​ពី​គេហទំព័រ​របស់​អូ​ឌី​ស៊ី​ ដើម្បី​បង្ហាញ​ថា​ខេត្ត​ណា​ដែល​មាន​វា​រី​អគ្គិសនី​ច្រើន​ជាងគេ​។​ លទ្ធផល​បង្ហាញ​ថា​ទំនប់​វា​រី​អគ្គី​ស​នី​ភាគច្រើន​ស្ថិត​នៅ​ភាគ​ឦសាន​របស់​ប្រទេស​កម្ពុជា​ ជា​ពិសេស​ក្នុង​ខេត្តក្រចេះ​ ស្ទឹង​ត្រែង​ និង​រតនគិរី​។​ កោះកុងក៏ជាខេត្តដែលមានទំនប់វារីអគ្គិសនីច្រើនដែរ។

សាច់រឿងទី៤​​​៖ ​​ការ​បាត់​ព្រៃ​ឈើ​នៅ​កម្ពុជា​រយៈ​ពេល​ ២០ឆ្នាំ​ចុង​ក្រោយ​

យុវជន​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​មក​ពី​ខេត្តរតនគិរី​បង្កើត​ទស្សនី​យ​កម្ម​សាច់​រឿង​ខ្លី​មួយ​មាន​ចំណងជើង​ថា​ «​តើ​ព្រៃឈើ​នៅ​កម្ពុជា​ពិតជា​បាត់បង់​មែន​ទេ​?»​ ផ្អែក​លើ​ទិន្នន័យ​ឃ្លាំមើល​ព្រៃឈើ​សកល​។​ ទិន្នន័យ​ស្តី​ពី​ការ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃឈើ​នៅ​កម្ពុជា​បង្ហាញ​ថា​ ការ​កាប់​បំផ្លាញ​ព្រៃឈើ​មានការ​កើនឡើង​គួរ​ឱ្យ​កត់សម្គាល់​ពី​ឆ្នាំ​២០០១​ ដល់​ឆ្នាំ​២០១០​ ប៉ុន្តែ​មានការ​ថយ​ចុះ​បន្តិច​ពី​ឆ្នាំ​២០១១​ ដល់​ឆ្នាំ​២០២១​។​

សាច់រឿងទី៥​៖ ​​​និន្នាការ​នៃ​ការ​នេសាទ​នៅតាម​តំបន់​ក្នុង​ប្រទេស​កម្ពុជា​​ចន្លោះ​ឆ្នាំ​២០០៩​ និង​ឆ្នាំ​២០១៩​

នៅ​ក្នុង​ការ​បង្ហាញ​សាច់​រឿង​ខ្លីដោយប្រើទស្សនីយកម្មទិន្នន័យ​ “​សកម្មភាព​នេសាទ​តាម​តំបន់​”​ បង្ហាញ​ពី​តំបន់​នេសាទ​នៅ​ប្រទេស​កម្ពុជា​រួម​មាន​ តំបន់​វាលទំនាប​ តំបន់​ទន្លេសាប​ តំបន់​ខ្ពង់រាប​/​ភ្នំ​ និង​តំបន់ឆ្នេរ​។​ ប្រទេស​កម្ពុជា​មាន​ខេត្ត​ចំនួន​២០​ ដែល​មាន​សហគមន៍​នេសាទ​។​ បើ​ប្រៀបធៀប​នឹង​ខេត្ត​ចំនួន​ ១៩​ ផ្សេង​ទៀត​ ខេត្តកោះកុង​មាន​សហគមន៍​នេសាទ​ច្រើន​ជាងគេ​ បន្ទាប់​មក​គឺ​ខេត្តពោធិ៍សាត់​ និង​ខេត្តព្រៃវែង​។​ សហគមន៍​នេសាទ​នៅ​ខេត្តស្វាយរៀង​មាន​តិច​ជាងគេ​។

រឿងរ៉ាវស្រដៀងគ្នា

445

ការផ្លាស់ប្តូរអាកប្បកិរិយាឆ្នើយតបទៅកាន់ការបៀតបៀនផ្លូវភេទ

លោក អឿន សារុន មានអាយុ ៧១ឆ្នាំ ជាប្រធាន អង្គការសហគមន៍មូលដ្ឋាន (CBO) នៅភូមិថ្មី ឃុំបន្សាយត្រែង ស្រុកថ្មគោល ខេត្តបាត់ដំបង។ លោកដឹកនាំអង្គការសហគមន៍មូលដ្ឋានមួយឈ្មោះថា \"សហគមន៍មរតកភូមិថ្មី \" ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសជាសមាជិកមួយក្រុមក្នុងគម្រោង រួមគ្នាដើម្បីយុត្តិធម៌យេនឌ័រ (T4GJ) នៅខែតុលា ឆ្នាំ ២០២២។ លោក អឿន សារុន មានអាយុ ៧១ឆ្នាំ ជាប្រធាន អង្គការសហគមន៍មូលដ្ឋាន (CBO) នៅភូមិថ្មី ឃុំបន្សាយត្រែង ស្រុកថ្មគោល ខេត្តបាត់ដំបង។ លោកដឹកនាំអង្គការសហគមន៍មូលដ្ឋានមួយឈ្មោះថា \"សហគមន៍មរតកភូមិថ្មី \" ដែលត្រូវបានជ្រើសរើសជាសមាជិកមួយក្រុមក្នុងគម្រោង រួមគ្នាដើម្បីយុត្តិធម៌យេនឌ័រ (T4GJ) នៅខែតុលា ឆ្នាំ ២០២២។ ស្រដៀងទៅនឹងមេដឹកនាំ អង្គការសហគមន៍មូលដ្ឋាន ផ្សេងទៀតដែលចូលរួមក្នុងគម្រោង រួមគ្នាដើម្បីយុត្តិធម៌យេនឌ័រ លោក សារុន បានសម្របសម្រួលការប្រជុំសហគមន៍ដើម្បីចែករំលែកចំណេះដឹង និងការយល់ដឹងអំពីការបៀតបៀនផ្លូវភេទ ដើម្បីឱ្យអ្នកចូលរួមអាចផ្សព្វផ្សាយចំណេះដឹងបន្ថែមទៀតដល់ក្រុមគ្រួសារ និងអ្នកជិតខាង។ ក្នុង​ពេល​ផ្ទាល់​នោះលោក​ក៏​បន្ត​ផ្សព្វផ្សាយ​ចំណេះ​ដឹង​របស់​ខ្លួន​ដល់​អ្នក​ជិត​ខាង និង​មិត្តភ័ក្តិ​ផង​ដែរ។ គាត់សង្កេតឃើញថា គ្រួសារ និងសហគមន៍របស់គាត់បានផ្លាស់ប្តូរបន្តិចម្តងៗនូវការគិតរបស់ពួកគេលើការបៀតបៀនផ្លូវភេទ ដោយឆ្លុះបញ្ចាំងពីអ្វីដែលពួកគេបានធ្វើកាលពីអតីតកាល និងរបៀបដែលពួកគេអាចទប់ស្កាត់វាឥឡូវនេះ និងទៅអនាគត។

663

យុវជន​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​មាន​ទំនុកចិត្ត​ក្នុង​ការ​បង្ហាញ​ពី​ខ្លួនឯង​

ការ​ចូលរួម​ក្នុង​ការ​ពិភាក្សា​ និង​សិក្សា​អំពី​បញ្ហា​ជួយ​បង្កើន​ទំនុកចិត្ត​របស់​យុវជន​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​។​ “​ដោយសារ​ខ្ញុំ​បាន​ចូលរួម​ក្នុង​សកម្មភាព​ និង​វគ្គ​បណ្តុះបណ្តាល​ផ្សេងៗ​ ឥឡូវនេះ​ខ្ញុំ​កាន់តែ​មាន​ទំនុកចិត្ត​ក្នុង​ការ​បង្ហាញខ្លួន​ខ្ញុំ​ និង​សហគមន៍​របស់ខ្ញុំ​។​” លោក ម៉ុង​ សា​មុត​ ជា​យុវជន​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ព្រៅ​ ​អាយុ​ ២២​ឆ្នាំ​។​ លោក​មានស្រុក​កំណើត​នៅ​ភូមិ​សៀង​សាយ​ ឃុំ​តា​វែង​ក្រោម​ ស្រុក​តា​វែង​ ខេត្តរតនគិរី​។​ វា​គឺជា​កន្លែង​ដែល​គាត់​រស់នៅ​ជាមួយ​គ្រួសារ​របស់​គាត់​។​ ក្នុង​នាម​ជា​យុវជន​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ គាត់​មានឱកាស​តិចតួច​ក្នុង​ការ​សិក្សា​បាន​ជ្រៅជ្រះ​។​ គាត់​ធ្លាប់​ជា​កសិករ​វ័យក្មេង​ម្នាក់​ដែល​មិន​មាន​ទំនុកចិត្ត​ ហើយ​ក៏​រវល់​ជាមួយនឹង​ការងារ​របស់​គាត់​ ដែល​ធ្វើ​ឱ្យ​គាត់​មិន​បានដឹង​ពី​ស្ថានភាព​នៅ​ក្រៅ​សហគមន៍​ច្រើន​នោះ​ឡើយ​។​ ទោះ​យ៉ាងណា​ បញ្ហា​ដីធ្លី​ និង​ព្រៃឈើ​បាន​កើតឡើង​ក្នុង​សហគមន៍​របស់​គាត់​។​ គាត់​មាន​បំណង​ស្វែងរក​ជំនួយ​ ព្រមទាំង​បង្ហាញ​ពី​កង្វល់​ និង​បញ្ហា​ប្រឈម​ទាំងនេះ​ជាមួយ​អ្នក​ដទៃ​ ដើម្បី​ទទួល​បានការ​អន្តរាគមន៍​ការពារ​។​ លោក ម៉ុង សាមុត (អាវពណ៌ក្រហម) កំពុងចូលរួមប្រជុំដើម្បីកំណត់ប្រធានបទស្តីពីការគ្រប់គ្រងធនធានធម្មជាតិ និងដីធ្លី ដែលរៀបចំឡើងដោយក្រុមការងារ CIPL នៅកន្លែងប្រជុំក្នុងភូមិសៀងសាយ ឃុំតាវែងក្រោម ស្រុកតាវែង ខេត្តរតនគិរី។ រហូត​ដល់​គាត់​ស្គាល់​អង្គការ​ទិន្នន័យ​អំពី​ការ​អភិវឌ្ឍ​ (​អូ​ឌី​ស៊ី​)​ និង​អង្គការ​អភិរក្ស​ភាសា​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ គាត់​មានឱកាស​បាន​រៀន​ និង​ចូលរួម​ក្នុង​សកម្មភាព​ ព្រមទាំង​វគ្គ​បណ្តុះបណ្តាល​ផ្សេងៗ​ ដូច​ជា​វគ្គ​បណ្តុះបណ្តាល​ស្តី​ពី​ការ​រាយការណ៍​ព័ត៌មាន​ដោយ​ប្រើប្រាស់​ទូរស័ព្ទ​ដៃ​ ការ​ធ្វើ​ទស្សនី​យ​កម្ម​ទិន្នន័យ​សម្រាប់​ការ​បង្ហាញ​សាច់​រឿង​ និង​កិច្ចប្រជុំ​ផ្សេងៗ​ទៀត​។​ គាត់​បាន​រៀន​ពី​របៀប​កំណត់​បញ្ហា​ កែសម្រួល​វី​ដេ​អូ​ និង​ចំណេះដឹង​ជា​មូលដ្ឋាន​អំពី​ធនធានធម្មជាតិ​ ដីធ្លី​ និង​ព្រៃឈើ​។​ ទោះបីជា​ចំណេះដឹង​របស់​គាត់​មិន​អាច​ប្រៀបធៀប​ទៅ​នឹង​អ្នក​រស់នៅ​ក្នុង​ទីក្រុង​ក៏​ដោយ​ គាត់​នៅ​តែ​មិន​លះបង់​ ហើយ​តែងតែ​យកចិត្តទុកដាក់​លើ​មេរៀន​ និង​ការ​ពិភាក្សា​។​ ចំណង​ដែល​ចង់​បង្ហាញ​ពី​កង្វល់​ និង​បញ្ហា​ប្រឈម​របស់​សហគមន៍​ធ្វើ​ឱ្យ​គាត់​មិន​ដែល​បោះបង់​ចោល​ឡើយ​។​ គាត់​ត្រៀមខ្លួន​រួច​ជា​ស្រេច​ក្នុង​ការ​ចែករំលែក​អ្វី​ដែល​កំពុង​កើតឡើង​នៅ​ក្នុង​សហគមន៍​របស់​គាត់​ ខណៈ​ពេល​ដែល​ប្រមូល​ព័ត៌មាន​ពី​អ្នក​ដ៏​ទៃ​ ដើម្បី​ចែករំលែក​ជាមួយ​សហគមន៍​របស់​គាត់​។​ គាត់​នឹង​ព្យាយាម​បើក​បង្ហាញ​ពី​វប្បធម៌​ ជីវភាព​រស់នៅ​ និង​បញ្ហា​សហគមន៍​របស់​គាត់​តាម​រយៈ​អ្វី​ដែល​គាត់​បាន​រៀន​ ប្រសិនបើ​គាត់​មានឱកាស​។​

302

ពីសិក្ខាកាមទៅជាគ្រូបណ្តុះបណ្តាល៖ ពង្រឹងសមត្ថភាពយុវជនជនជាតិដើមភាគតិចក្នុងការផ្សព្វផ្សាយចំណេះដឹងយ៉ាងសកម្មនៅក្នុងសហគមន៍របស់ពួកគេ

គម្រោងសកម្មភាពគាំទ្រសង្គមស៊ីវិល (CSS) មានដំណើរការយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការផ្តល់សិទ្ធិអំណាចដល់សំឡេងជនជាតិដើមភាគតិច តាមរយៈភាពជាដៃគូជាមួយអង្គការ អង្គការទិន្នន័យអំពីការអភិវឌ្ឍ (អូឌីស៊ី)និងអង្គការអភិរក្សភាសាជនជាតិដើមភាគតិច(CIPL)។ ដោយទទួលស្គាល់ពីដែនកំណត់នៃការបណ្ដុះបណ្ដាលសមាជិកសហគមន៍គ្រប់រូប គម្រោងនេះបានប្រើប្រាស់យុទ្ធសាស្ត្រ៖ ការបញ្ជូនចំណេះដឹងពីមនុស្សសំខាន់ទៅកាន់សហគមន៍របស់ពួកគេ។ បុគ្គលដែលត្រូវបានចាត់តាំងទាំងនេះបានក្លាយជាបំពង់សម្រាប់ផ្សព្វផ្សាយព័ត៌មានយ៉ាងសំខាន់ ដែលធ្វើឱ្យមានឥទ្ធិពលយ់ាងខ្លាំង។ លោក ឡាវ ប៊ុនឌីញ ជា​យុវជន​ជនជាតិ​ដើម​ភាគតិច​ចារ៉ាយ អាយុ​២៧​ឆ្នាំ រស់​នៅ​ជាមួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​នៅ​ភូមិ​ប៉ាក់​ធំ ឃុំ​ប៉ាក់ញ៉ៃ ស្រុក​អូរយ៉ាដាវ ខេត្ត​រតនគិរី។ លោកមានចំណេះដឹងតិចតួចទាក់ទងនឹងប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ការសរសេរស្គ្រីប និងឧបករណ៍បច្ចេកវិទ្យាផ្សេងទៀត។ យ៉ាង​ណា​ក៏​ដោយ លោកមាន​បំណង​ចង់​ចែក​រំលែក​វប្បធម៌ និង​សំឡេង​របស់​គាត់​ជាមួយ​ទស្សនិកជន​កាន់​តែ​ទូលំ​ទូលាយ​តាម​រយៈ​បណ្តាញ​សង្គម។ ក្នុងនោះផងដែរ លោកក៏បានប្រឈមមុខនឹងគម្លាតចំណេះដឹងជាច្រើន ជាពិសេសនៅក្នុងវិស័យសុវត្ថិភាពឌីជីថល។ តាមរយៈការចូលរួមយ៉ាងសកម្មរបស់គាត់នៅក្នុងសកម្មភាពគម្រោង វគ្គបណ្តុះបណ្តាល និងការចូលរួមជាមួយអាជ្ញាធរមូលដ្ឋាន គាត់ទទួលបានការយល់ដឹងដ៏មានតម្លៃ ហើយបានដឹងពីគម្លាតចំណេះដឹងដែលគាត់ត្រូវការបន្ថែម។ ទោះបីជាជួបប្រទះបញ្ហាប្រឈមផ្សេងៗ រួមទាំងឧបសគ្គទាក់ទងនឹងចំណេះដឹង ជំនាញបច្ចេកទេស និងឧបសគ្គពេលវេលាក៏ដោយ គាត់បានតស៊ូ និងបន្តការសិក្សាឱ្យបានជ្រៅជ្រះបន្ថែមទៀត។ គាត់បានឆ្លៀតយកឱកាសនេះ ដើម្បីបំពេញតួនាទីជាគ្រូបណ្តុះបណ្តាល ដោយបានបញ្ជូនចំណេះដឹងដែលទទួលបានដល់យុវជនជនជាតិដើមភាគតិចនៅក្នុងសហគមន៍របស់គាត់។ វគ្គបណ្តុះបណ្តាលរបស់គាត់ផ្តោតលើប្រធានបទដូចជា សុវត្ថិភាពនៅលើបណ្តាញសង្គមហ្វេសប៊ុក ការបញ្ជាក់លេខសម្ងាត់ពីរជំហាននៃតេលេក្រាម និងការសរសេរស្គ្រីបវីដេអូ។ គាត់ក៏ទទួលបានសមត្ថភាពក្នុងការបង្ហាញពីការយល់ដឹងរបស់គាត់ និងដោះស្រាយបញ្ហាសហគមន៍ប្រកបដោយប្រសិទ្ធភាពតាមរយៈបណ្តាញប្រព័ន្ធផ្សព្វផ្សាយសង្គម ស្របពេលដែលគាត់ចែករំលែកចំណេះដឹងនៅក្នុងសហគមន៍របស់គាត់។ គាត់មានមោទនភាពយ៉ាងខ្លាំងចំពោះការរីកចម្រើន និងសមិទ្ធិផលផ្ទាល់ខ្លួនរបស់គាត់ ដោយបានឈានដល់ដំណាក់កាលដ៏សំខាន់នេះ។ គាត់នៅតែប្តេជ្ញាចិត្តក្នុងការចែករំលែកចំណេះដឹងជាបន្តបន្ទាប់ និងរួមចំណែកក្នុងការបង្កើនការយល់ដឹងក្នុងចំណោមសហគមន៍ជនជាតិដើមភាគតិចនាពេលអនាគត។